شب نشینی که به لهجه مازندرانی شم شین تلفظ می شود به میهمانی ای گفته می شود که بعد از شام و اغلب به صورت سرزده برپا می شود و از قدیم الایام مرسوم بوده است و همچنان نیز در روستای ما به قوت خود باقیست .
از اون قدیما که هنوز برق نبود و اگر هم بود کوچه ها تاریک بودن اعضای خانواده با نور فانوس به شب نشینی می رفتند و گاهی اوقات وقتی خانواده ای در کوچه به سمت خانه دوست و فامیل خود به قصد شم شین حرکت می کردبا خانواده ای دیگر مواجه می شدند و چون در تاریکی همدیگر را نمی شناختند مرد خانواده با صدای اویا درخواست شناسایی برای آنان می فرستاد و مرد خانواده مقابل نیز که با این صدا هم محلی خود را شناسایی کرد همین صدای اویا را سر میداد و پس از آن به هم می رسیدند و اعضای خانواده با هم احوالپرسی می کردند
اغلب شب نشینی ها از ساعت 8 شروع میشد و تا ساعت 10 - 11 ادامه داشت
در روستای میله افرادی هستند که به ( بد شم شین ) معروفند یعنی آن را بسیار طولانی و بعضأ در یک شب به چند جا شم شین می روند و عده ای نیز بسیار کم شم شین هستد و خیلی زود خداحافظی میکنند .
در تلاش هستیم که یک لیست از افراد بد شمشین ( که خودتان هم می دونید) و همچنین افراد کم شمشین تهیه کنیم و برای این کار نظرات شما دوستان را پذیرا هستیم
نظرات شما عزیزان:
علی 
ساعت16:16---11 بهمن 1391